Zmarł 15. prezes TMZŚ

22.01.2021 odbył się pogrzeb dr. Wiesława Romanowskiego - znanego śremskiego lekarza, byłego dyrektora Wielkopolskiego Oddziału Reumatologicznego w Śremie, działacza społecznego, 15. prezesa Towarzystwa Miłośników Śremu (obecnie TMZŚ). Prezesem był w latach 1977-1983, a wiceprezesem w latach  1984-1989.  Jego prezesura przypadła na ważne, ale i specyficzne lata w historii naszego miasta i kraju. W tym czasie Towarzystwo tradycyjnie zajmowało się upamiętnianiem wielu wydarzeń historycznych, organizacją imprez kulturalnych, bardzo interesujących spotkań regionalistów w ramach projektu "Wieczory Piątkowe" oraz upiększaniem miasta. Patronowało też pracom wykopaliskowym prowadzonym przez 3 lata przez archeologów na Helenkach, a przy współpracy z Urzędem Miejskim zainstalowano na Ratuszu automatyczne urządzenie do odtwarzania hejnału Śremu, którego muzykę skomponował i nagrał Marian Zieliński. W roku obchodów 725 rocznicy nadania praw miejskich miastu (1978) dr W. Romanowski wraz z Zarządem zorganizował interesującą sesję historyczną z udziałem prof. dr. Witolda Jakóbczyka (UAM), dr. Stefana Chmielewskiego (PAN), dr.Kazimierza Bieleckiego (Archiwum Wojewódzkie w Poznaniu), a później, wspólnie z Muzeum Śremskim, przeprowadzono cykl wykładów regionalnych promujących historię naszego regionu. W latach 80-tych nastąpiły wydarzenia społeczno-polityczne, które zakłóciły normalny rytm pracy organizacji, a wprowadzenie stanu wojennego w grudniu 1981 r. okresowo ją nawet przerwało. W zmieniających się warunkach  miłośnicy miasta nie szczędzili trudu ku jego upiększaniu, rozwojowi kulturalnemu i gospodarczemu, tworzeniu płaszczyzn współdziałania i porozumienia. Kierujący pracami Towarzystwa prezes Romanowski potrafił  osobistym autorytetem i organizacyjnym talentem znaleźć sposoby kontynuowania dzieła poprzedników. Za wspaniałą i różnorodną działalność w TMŚ Minister Kultury i Sztuki wyróżnił go medalem "Zasłużony Działacz Kultury". Otrzymał też tytuł Honorowego Członka Towarzystwa z legitymacją nr 8.  Jako pierwszemu tytuł ten przyznano Sylwestrowi Szczepskiemu w 1948 roku.             

 Na zawsze pozostanie w naszej wdzięcznej pamięci.